Wp/prs/گلودرد استرپتوکوکی

From Incubator Plus 2.0
< Wp‎ | prs

Template:Wp/prs/Infobox disease

گلودرد استرپتوکوکی يا التهاب حلق استرپتوکوکی بيماری است که عامل ايجاد آن نوعی بکتریا به نام “[[|استرپتوکوک|استرپتوکوک گروه A]]”.[1] گلودرد استرپتوکوکی دهان و تانسل‏ها را تحت تاثير قرار می‏دهد. تانسل‏ها، دو غدههستند که در قسمت گلو و در پشت دهان قرار گرفته‏اند. گلودرد استرپتوکوکی می‏تواند بر روی جعبه صدا (حنجره) نيز اثرگذار باشد. نشانه‏های شايع عبارتند از تب، گلو درد (زخم گلو نيز گفته می‏شود)، ومتورم وجود غده‏هايی (موسوم به غدد لنفاوی) در ناحيه گردن. گلودردهای استرپتوکوکی، 37% از موارد گلودرد را در بيناطفال تشکيل می‏دهند.[2]

گلودرد استرپتوکوکی از طريق تماس نزديک با فرد [[|بيماری|بيمار]] منتقل می‏شود. برای تاييد ابتلای فرد به گلودرد استرپتوکوکی، ضرورت است آزمايشی به نام کشت حلق انجام گيرد. حتی بدون اين آزمايش، مورد احتمالی گلودرد استرپتوکوکی را می‏توان از روی نشانه ها تشخيص داد. مصرف انتی بيوتيک می‏تواند برای فرد مبتلا به گلودرد استرپتوکوکی مفيد باشد. انتی بيوتيک‏ها دواهايی هستند که بکتریا‏ها را از بين می‏برند. اين دواها اغلب برای پيشگيری از بروز عوارضی نظير تب رماتیزمی استفاده می‏شوند و کمتر برای کم ساختن دوره بيماری مصرف می‏شوند.[3]

نشانه‏ ها[edit]

نشانه‏ های عادی گلودرد استرپتوکوکی عبارتند از التهاب حلق، تب بالای 38 درجه سانتی گراد (100.4 درجه فارنهايت)، چرک (مايع زرد يا سبز رنگ متشکل از بکتریا‏های مرده و کرویات‏ سفيد خون) روی تانسل‏ها و تورم غدد لنفاوی.[3]

ساير نشانه‏ های اين بيماری عبارتند از:

نشانه‏ های بيماری در فرد مبتلا به گلودرد استرپتوکوکی سه روز پس از برقراری تماس با فرد بيمار، بروز می‏کنند.[3]

دليل[edit]

دليل بروز گلودرد استرپتوکوکی، نوعی بکتریا به نام استرپتوکوک بتا-هموليتيک گروه A يا GAS است.[6]ساير بکتریا‏ها يا ويروس‏ها نيز می‏توانند باعث بروز گلودرد استرپتوکوکی شوند.[3][5] انتقال گلودرد استرپتوکوکی از راه تماس نزديک با شخص بيمار صورت می‏گيرد. اين بيماری در محيط‏های پرازدحام راحت‏تر منتشر می‏شود.[5][7] از محيط‏های پرازدحام می‏توان به محيط‏های نظامی يا مکاتب اشاره کرد. بکتریا GAS در خاک خشک می‎شود و نمی‏تواند افراد را بيمار کند. بکتریا‏هايی که [[|مرطوب|مرطوب]] بمانند می‏توانند تا 15 روز افراد را بيمار کنند.[5] بکتریا‏های مرطوب بر روی اشيايی مثل برس دندان وجود دارند. اين بکتریا‏ها می‏توانند درون مواد غذايی نيز زندگی کنند ولی اين مورد بسيار نادر است. افرادی که اين مواد غذايی را مصرف کنند، ممکن است بيمار شوند.[5] دوازده فیصد از اطفالی که نشانه‏های گلودرد استرپتوکوکی در آنها ديده نمی‏شود، معمولاً GAS را در حلق خود دارند.[2]

تشخيص[edit]

نمره اصلاح شده سنتور
امتياز احتمال گلودرد استرپتوکوکی تداوی
1 يا کمتر <10% نيازی به انتی بيوتيک يا کشت نيست
2 11–17% انتی بيوتيک مبتنی بر کشت يا RADT
3 28–35%
4 يا 5 52% انتی بيوتيک بدون کشت

فهرست بازبينی به نام نمره اصلاح شده سنتور به داکتران کمک می‏کند تا درباره روش تداوی افراد مبتلا به گلودرد تصميم بگيرند. نمره سنتور دارای پنج معيار يا نشانه کلینیکی است. اين نمره نشان می‏دهد که احتمال ابتلای فرد به گلودرد چقدر است.[3]

برای هر يک از اين معيارها يک امتياز در نظر گرفته می‏شود:[3]

  • بدون سرفه
  • تورم غدد لنفاوی يا دردناکی غدد لنفاوی در هنگام لمس کردن آنها
  • دمای بالاتر از 38 درجه سانتی گراد (100.4 درجه فارنهايت)
  • چرکين يا متورم شدن تانسل‏ها
  • زير سن 15 سال (اگر فرد بالای 44 سال داشته باشد، يک امتياز کسر می‏شود)

تست آزمايشگاهی[edit]

به عمل آوردن آزمايشی به نام کشت حلق راه اصلی[8] تشخيص ابتلای فرد به گلودرد استرپتوکوکی است. پاسخ اين آزمايش در 90 تا 95 فیصد موارد دقيق است.[3] آزمايش ديگری به نام آزمايش سريع استرپتوکوک يا [[|آزمايش سريع تشخيص آنتی‏ژن|RADT]] نيز وجود دارد. آزمايش سريع استرپتوکوک، سريعتر از کشت حلق جواب می‏دهد ولی در 70 فیصد موارد بيماری را به درستی تشخيص می‏دهد. هر دو آزمايش می‏توانند نشان دهند که فرد به گلودرد استرپتوکوکی مبتلا نيست. اين آزمايش‏ها در 98 فیصد موارد عدم ابتلا را به درستی مشخص می‏کنند.[3]

در مورد افراد بيمار، کشت حلق يا آزمايش سريع استرپتوکوک می‏تواند مشخص کند که فرد دچار گلودرد استرپتوکوکی هست يا خير.[9] کشت حلق يا آزمايش سريع استرپتوکوک نبايد بر روی افراد بدون نشانه‏های بيماری انجام بگيرد زيرا برخی افراد به طور عادی و بدون عوارض نامطلوب در گلوی خود بکتریا‏های استرپتوکوکی را دارند. و اين افراد به تداوی نيازی ندارند.[9]

دلايل بروز نشانه‏ های مشابه[edit]

برخی از نشانه ‏های گلودرد استرپتوکوکی با ساير بيماری‏ها مشترک است. به همين دليل، بدون به عمل آوردن کشت حلق يا آزمايش سريع استرپتوکوک، به راحتی نمی‏توان ابتلای فرد به گلودرد استرپتوکوکی را تشخيص داد.[3] اگر فردی تب و گلو درد را به همراه نشانه‏ های سرفه، آبريزش بينی، اسهال، و خارش و سرخی چشم داشته باشد، به احتمال زياد وی به گلودرد ناشی از ويروس دچار است.[3] [[|عفونت|عفونی]] مونونوکلئوز می‏تواند باعث تورم غدد لنفاوی گردن، گلودرد و تب شده و تانسل‏ها را بزرگتر کند.[10] اين تشخيص با آزمايش خون تاييد می‏شود. هرچند مونونوکلئوز عفونی تداوی خاصی ندارد.

وقایه[edit]

احتمال ابتلای بعضی از اشخاص به گلودرد استرپتوکوکی بيش از ساير اشخاص است. برداشتن تانسل‏ها يکی از راه های جلوگيری از ابتلای اين افراد به گلودرد استرپتوکوکی است.[11][12] ابتلا به گلودرد استرپتوکوکی به تعداد حداقل سه نوبت در سال، می‏تواند دليل مناسبی برای برداشتن تانسل‏ها باشد.[13] صبر کردن نيز کار مناسبی است.[11]

تداوی[edit]

گلودرد استرپتوکوکی بدون تداوی معمولاً چند روز باقی می‏ماند.[3] تداوی با انتی بيوتيک معمولاً باعث می‏شود تا نشانه‏ها 16 ساعت زودتر ناپديد شوند.[3] دليل اصلی تداوی با انتی بيوتيک، تقلیل احتمال ابتلا به بيماری‏های خطرناک‏تر است. مثلاً، نوعی بيماری قلبی به نام تب روماتیزمی يا تجمع چرک در گلو موسوم به ورم پشت حلقی.[3] مصرف انتی بيوتيک در انتروال زمانی 9 روز از شروع بروز نشانه‏ها بيشترين کارآيی را دارد.[6]

تسکين درد[edit]

دواهای کاهنده درد می‏توانند به کاهش درد ناشی از گلودرد استرپتوکوکی کمک کنند.[14] اين دواها معمولاً شامل[[|دواهای غير استروييدی ضد تورم|NSAID]] ها يا پاراستامول هستند که به استامينوفن نيز معروف است. استروييدها نيز مفيد هستند[6][15]، چرا که ليدوکايين چسبناک است.[16] آسپرين می‏تواند مورد مصرفبزرگسالان قرار بگيرد. تجويز آسپرين برای اطفال مناسب نيست چرا که اين دوا احتمال ابتلای اطفال به سندروم رای را بالا می‏برد.[6]

دوای انتی بيوتيک[edit]

پنی سيلين V متداول‏ترين انتی بيوتيک مورد استفاده در ايالات متحده برای تداوی گلودرد استرپتوکوکی است. اين دوا به دليل مصونیت، کارآيی و ارزانی پرطرفدار است.[3] اموکسی سيلين معمولاً در اروپا مورد استفاده قرار می‏گيرد.[17] در هند، احتمال ابتلای مردم به تب روماتیزمی بيشتر است. به همين دليل، نوعی دوای [[|تزريقی|تزريقی]] به نام بنزاتين پنی سيلين G تداوی متداول آن منطقه است.[6] مصرف انتی بيوتيک اوسط مدت بروز نشانه‏ها را کوتاه می‏کند. مدت اوسط، سه تا پنج روز است. انتی بيوتيک‎ها اين دوره را به ميزان تقريباً يک روز کاهش می‏دهند. اين دواها احتمال انتشار بيماری را نيز کاهش می‏دهند.[9] اين دواها اغلب برای حذف عوارض نادر استفاده می‏شوند. اين عوارض عبارتند از تب روماتیزمی، خارش يا عفونت.[18] اثرات مثبت انتی بيوتيک‏ها بايد با عوارض جانبی احتمالی خنثی شوند.[5] دواهای انتی بيوتيک نبايد برای بزرگسالانی که به دوا حساسيت دارند، تجويز شود.[18] Aتناوب مصرف انتی بيوتيک‏ها برای تداوی گلودرد استرپتوکوکی به شدت اين بيماری و سرعت انتشار آن بستگی دارد.[19] دوای اريترومايسين (و ساير دواهای موسوم بهماکروليدها) بايد برای افرادی که [[|حساسيت|حساسيت]] به پنی سيلين دارند، بايد تجويز شود.[3]سفالوسپورين ها را می‏توان برای افرادی با حساسيت کمتر تجويز کرد.[3] عفونت‏های استرپتوکوکی ممکن است به تورم کليه ها (گلومرولونفریت حاد) منجر شود. انتی بيوتيک‏ها احتمال ابتلا به اين بيماری را کاهش نمی‏دهند.[6]

چشم انداز[edit]

نشانه‏های گلودرد استرپتوکوکی، با تداوی يا بدون تداوی، معمولاً ظرف مدت سه تا پنج روز بهبود می‏يابند.[9]تداوی بدون انتی بيوتيک احتمال بروز بيماری‏های خطرناک‏تر را کاهش می‏دهد. همچنين تداوی بدون انتی بيوتيک احتمال انتشار بيماری را کاهش می‏دهد. اطفال 24 ساعت پس از اولين نوبت مصرف انتی بيوتيک می‏توانند به مکتب باز گردند.[3]

گلودرد استرپتوکوکی ممکن است اين مشکلات حاد را به دنبال داشته باشد:

احتمال[edit]

گلودرد استرپتوکوکی جزو دسته گسترده گلو درد يا التهاب حلق است. سالانه حدود 11 ميليون نفر در ايالات متحده به گلو درد مبتلا می‏شوند.[3] عامل بروز بيشتر موارد گلو درد، ويروس است. بکتریای استرپتوکوک بتا-هموليتيک گروه A عامل 15 تا 30 فیصد از موارد گلو درد اطفال است. اين بکتریا عامل 5 تا 20 فیصد از موارد گلو درد بزرگسالان است.[3] موارد گلو درد معمولاً در اواخر زمستان و اوايل بهار بروز می‏کنند.[3]

مراجع[edit]

  1. Template:DorlandsDict
  2. 2.0 2.1 Shaikh N, Leonard E, Martin JM (September 2010). "Prevalence of streptococcal pharyngitis and streptococcal carriage in children: a meta-analysis". Pediatrics 126 (3): e557–64. doi:10.1542/peds.2009-2648. PMID 20696723. 
  3. 3.00 3.01 3.02 3.03 3.04 3.05 3.06 3.07 3.08 3.09 3.10 3.11 3.12 3.13 3.14 3.15 3.16 3.17 3.18 3.19 3.20 3.21 Choby BA (March 2009). "Diagnosis and treatment of streptococcal pharyngitis". Am Fam Physician 79 (5): 383–90. PMID 19275067. 
  4. 4.0 4.1 4.2 4.3 Brook I, Dohar JE (December 2006). "Management of group A beta-hemolytic streptococcal pharyngotonsillitis in children". J Fam Pract 55 (12): S1–11; quiz S12. PMID 17137534. 
  5. 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 5.5 Hayes CS, Williamson H (April 2001). "Management of Group A beta-hemolytic streptococcal pharyngitis". Am Fam Physician 63 (8): 1557–64. PMID 11327431. 
  6. 6.0 6.1 6.2 6.3 6.4 6.5 Baltimore RS (February 2010). "Re-evaluation of antibiotic treatment of streptococcal pharyngitis". Curr. Opin. Pediatr. 22 (1): 77–82. doi:10.1097/MOP.0b013e32833502e7. PMID 19996970. 
  7. Lindbaek M, Høiby EA, Lermark G, Steinsholt IM, Hjortdahl P (2004). "Predictors for spread of clinical group A streptococcal tonsillitis within the household". Scand J Prim Health Care 22 (4): 239–43. doi:10.1080/02813430410006729. PMID 15765640. 
  8. (2008) In A Page Signs & Symptoms, In a Page Series. Hagerstown, Maryland: Lippincott Williams & Wilkins, 312. ISBN 0-7817-7043-2. 
  9. 9.0 9.1 9.2 9.3 Bisno AL, Gerber MA, Gwaltney JM, Kaplan EL, Schwartz RH (July 2002). "Practice guidelines for the diagnosis and management of group A streptococcal pharyngitis. [[|Infectious Diseases Society of America]]". Clin. Infect. Dis. 35 (2): 113–25. doi:10.1086/340949. PMID 12087516. 
  10. Ebell MH (2004). "Epstein-Barr virus infectious mononucleosis". Am Fam Physician 70 (7): 1279–87. PMID 15508538. 
  11. 11.0 11.1 Paradise JL, Bluestone CD, Bachman RZ, et al. (March 1984). "Efficacy of tonsillectomy for recurrent throat infection in severely affected children. Results of parallel randomized and nonrandomized clinical trials". N. Engl. J. Med. 310 (11): 674–83. doi:10.1056/NEJM198403153101102. PMID 6700642. 
  12. Alho OP, Koivunen P, Penna T, Teppo H, Koskela M, Luotonen J (May 2007). "Tonsillectomy versus watchful waiting in recurrent streptococcal pharyngitis in adults: randomised controlled trial". BMJ 334 (7600): 939. doi:10.1136/bmj.39140.632604.55. PMID 17347187. 
  13. Johnson BC, Alvi A (March 2003). "Cost-effective workup for tonsillitis. Testing, treatment, and potential complications". Postgrad Med 113 (3): 115–8, 121. PMID 12647478. 
  14. Thomas M, Del Mar C, Glasziou P (October 2000). "How effective are treatments other than antibiotics for acute sore throat?". Br J Gen Pract 50 (459): 817–20. PMID 11127175. 
  15. "Effectiveness of Corticosteroid Treatment in Acute Pharyngitis: A Systematic Review of the Literature.". Andrew Wing. 2010; Academic Emergency Medicine.
  16. "Generic Name: Lidocaine Viscous (Xylocaine Viscous) side effects, medical uses, and drug interactions". MedicineNet.com. Retrieved on 2010-05-07.
  17. Bonsignori F, Chiappini E, De Martino M (2010). "The infections of the upper respiratory tract in children". Int J Immunopathol Pharmacol 23 (1 Suppl): 16–9. PMID 20152073. 
  18. 18.0 18.1 Snow V, Mottur-Pilson C, Cooper RJ, Hoffman JR (March 2001). "Principles of appropriate antibiotic use for acute pharyngitis in adults". Ann Intern Med 134 (6): 506–8. PMID 11255529. 
  19. Linder JA, Bates DW, Lee GM, Finkelstein JA (November 2005). "Antibiotic treatment of children with sore throat". J Am Med Assoc 294 (18): 2315–22. doi:10.1001/jama.294.18.2315. PMID 16278359. 
  20. 20.0 20.1 "UpToDate Inc.".
  21. Stevens DL, Tanner MH, Winship J, et al. (July 1989). "Severe group A streptococcal infections associated with a toxic shock-like syndrome and scarlet fever toxin A". N. Engl. J. Med. 321 (1): 1–7. doi:10.1056/NEJM198907063210101. PMID 2659990. 
  22. 22.0 22.1 Hahn RG, Knox LM, Forman TA (May 2005). "Evaluation of poststreptococcal illness". Am Fam Physician 71 (10): 1949–54. PMID 15926411. 

bn:স্ট্রেপটোকোকাল ফ্যারিঞ্জাইটিস cs:Streptokoková faryngitida en:Streptococcal pharyngitis fa:گلودرد استرپتوکوکی hr:Streptokokni faringitis hu:Streptococcusos garatgyulladás id:Faringitis streptokokus mk:Стрептококен фарингитис nl:Streptokokkenfaryngitis pl:Paciorkowcowe zapalenie gardła pt:Faringite estreptocócica ro:Faringită streptococică simple:Streptococcal pharyngitis sr:Стрептококни фарингитис sw:Uvimbe wa koromeo kistreptokokki tl:Paringhitis na istreptokokal uk:Стрептококовий фарингіт zh:链球菌性咽炎